Pages

Last Modified: Sunday, February 5, 2017

หมอยาเจ้าเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 127

บทที่ 127 การตายของผู้กล้าสำนักเซิ่งหนวี่


“น้องพี่” หญิงงามผมขาวเริ่มตื่นตระหนกและต้องการเข้าไปช่วยน้องสาวแท้ๆของนาง หากแต่ถูกเหยียนจิ้นขัดขวางไว้ ความกังวลของนางเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตูม! นางซัดฝ่ามือใส่เหยียนจิ้น

แต่นางจะสลัดจากการต่อสู้ติดพันกับเหยียนจิ้นได้อย่างไร? เดิมทีหญิงงามผมขาวต้องการรั้งเหยียนจิ้นเอาไว้ ไม่ให้เขาช่วยเหลือมู่หรูเยว่ แต่ยามนี้กลับสลับกันแทน

ภายใต้แสงตะวันที่ลาลับ เย่อู๋เฉินจ้องมองหญิงงามผมดำที่มีท่าทีตื่นตระหนกด้วยสายตาเยียบเย็น วูบ! เขาชักกระบี่สีม่วงออกมา

ในชั่วขณะที่ได้เห็นกระบี่สีม่วง มู่หรูเยว่ที่ยืนอยู่ด้านหลังพลันร่างกายสั่นสะท้าน

“ชายหน้ากากเงิน!”

ชายหนุ่มหน้ากากสีเงินผู้นั้น แท้จริงแล้วคือ เย่อู๋เฉิน!

ไม่แปลกเลยที่เขาให้ความรู้สึกคุ้นเคยแก่นาง ช่างน่าขันที่นางไม่รู้มาก่อนว่าเย่อู๋เฉินนั้นอยู่ข้างกายนางมาตลอด ในชั่วขณะนั้นหัวใจของมู่หรูเยว่รู้สึกสับสนไม่รู้ว่าควรปฏิบัติตัวกับเย่อู๋เฉินอย่างไรดี

ระหว่างเด็กหนุ่มท่าทางใสซื่อที่เรียกนางว่าพี่สาว หรือชายหน้ากากเงินผู้แข็งแกร่งและเปี่ยมเสน่ห์? คนไหนคือตัวตนที่แท้จริงของเขากัน...

“เจ้า… หยุดมือก่อน!”

หญิงงามผมดำรู้สึกตื่นตระหนกยิ่งขึ้นเมื่อเห็นเย่อู๋เฉินก้าวเดินเข้ามาใกล้นาง ร่างของนางกระเถิบถอยไปด้านหลัง พลางเอ่ยด้วยสีหน้าตื่น “หากเจ้าปล่อยข้าไป ข้าสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้แก่ผู้ใด เจ้ายังสามารถแสร้งเป็นคนโง่ ไม่มีผู้ใดสงสัยเจ้าแน่นอน หาไม่แล้ว หากความลับเรื่องที่เจ้าแสร้งเป็นคนโง่รั่วไหลออกไปล่ะก็เจ้าสำนักย่อมไม่ละเว้นชีวิตเจ้า”

เย่อู๋เฉินเลิกสายตาขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพนั้นเผยรอยยิ้มที่ชวนหลงไหล อาภรณ์สีม่วงของเขาปลิวไหวกับแรงลม จิตสังหารเข้มข้นแผ่ซ่านออกจากร่างของชายหนุ่ม

ได้เห็นชายที่ราวกับเทพอสูรในยามนี้ ร่างกายของหญิงงามผมดำยิ่งสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว กระบี่สีม่วงตวัดเข้าหาที่นางก่อนที่นางจะร้องขอชีวิตต่อ เป็นผลทำให้เลือดสาดประเซ็นออกจากลำคอของนาง

กระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต นางก็ยังไม่คาดคิดมาก่อนว่าชีวิตของนางจะจบลงด้วยมือของชายหนุ่มที่ยังอายุไม่ถึงยี่สิบปี

“ไม่!” หญิงงามผมขาวได้เห็นการตายของน้องสาวตัวเอง นัยน์ตาก็กลายเป็นสีแดงฉาน หัวใจกรีดร้องอย่างรุนแรง การโจมตีของนางยิ่งไม่เป็นกระบวน

อึ๊ก!

เหยียนจิ้นซัดฝ่ามือใส่หน้าอกของนาง ร่างของหญิงงามผมขาวราวกับลูกธนูที่หลุดออกจากคันศร ลอยละลิ่วไปท่ามกลางกลุ่มคน หยดเลือดพรั่งพรูออกมาทางปากของนาง ย้อมเส้นผมสีขาวกลายเป็นสีแดงในทันที

สายตาของนางยังคงหยุดอยู่ที่ร่างของหญิงงามผมดำ นัยน์ตานั้นแฝงไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจอย่างไร้ที่สิ้นสุด

หากไม่เพราะนางกระหายในความแข็งแกร่งแต่แรก นางคงไม่ชักชวนน้องสาวของตนให้เข้าร่วมสำนักเซฺ่งหนวี่กับนาง ในสำนักเซิ่งหนวี่นั้น พวกนางเป็นแค่เพียงของเล่นของเจ้าสำนัก

เมื่อคิดถึงชายผู้นั้น หญิงงามผมขาวพลันคลี่ยิ้มออกมา

ชายหนุ่มผู้นั้นมีพลังกราดเกรี้ยวแข็งแกร่งจนนางตกหลุมรักเขา ถึงอย่างนั้น เขากลับเป็นคนเย็นชาไร้จิตใจ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้ใดก็ตาม เขาไม่มีทางรักอีกฝ่ายตอบ ในหัวใจของเขานั้นมีแต่เรื่องผลประโยชน์เพียงอย่างเดียว

หากได้พบเด็กสาวพรหมจรรย์ที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์ เขาจะทุ่มเทจิตใจชิงเด็กสาวผู้นั้นเข้าสำนักเซิงหนวี่ หลังจากให้พวกนางแช่อยู่ในน้ำสมุนไพรเป็นเวลาเดือนหนึ่ง เขาก็จะใช้ร่างกายของพวกนางเพื่อเพิ่มพูนความแข็งแกร่งของตน แต่เขาจะใช้งานหญิงสาวเหล่านั้นเพียงครั้งเดียว ไม่เคยมีครั้งที่สอง

ชั่วชีวิตนี้สิ่งที่นางรู้สึกเสียใจที่สุดคือน้องสาวของนาง หากไม่เพราะนางลังเลที่จะแยกจากเจ้าสำนัก น้องสาวของนางคงไม่ต้องมาจ่ายค่าตอบแทนเช่นนี้

แม้แต่สวรรค์ก็มิอาจเพิกเฉยการกระทำผิดบาปของมนุษย์

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” หญิงงามผมขาวหัวเราะราวกับคนเสียสติ ขณะที่นางหัวเราะอยู่นั้น น้ำตาของนางไหลเปื้อนใบหน้า “กุ่ยหวัง ข้าจะแนะนำว่าเจ้าไม่ควรเป็นศัตรูกับสำนักเซิงหนวี่ สำนักของเรากุมความลับมากมาย ข้าจะบอกเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง ร่างกายของหญิงคู่หมั้นเจ้ามีความพิเศษอย่างมาก เจ้าสำนักไม่มีทางวางมือจากนางเป็นแน่ เพียงแต่เจ้าสำนักต้องการแค่พรหมจรรย์ของนาง หากนางสูญเสียสิ่งนั้นไปแล้ว นางย่อมไม่มีค่าอะไรต่อเจ้าสำนัก”

------
ตบมั๊ยตบ เยว่ๆตบเบย... หมั่นไส้องค์ชายแอ๊บแบ๊ว

24 comments:

  1. อ้าว นึกว่าไรต์จะให้ตบยัยหัวดำกับหัวขาว555555

    ReplyDelete
  2. อ่าว บอกความลับในการช่วยเหลือมาเช่นนี้
    น้องเยว่เราจะเสร็จองค์ชายแอ๊บแบ๊วไหมเนี่ย อิอิ

    ReplyDelete
  3. อ้าว เข้าทางเลยสิค่ะเนี่ย อู๋เฉิน เยว่เอ๋อ จะรอดมั้ยเนี่ย อิอิ
    รออ่านตอนต่อไปค่ะ มาอัพต่อไวๆ นะคะ

    ReplyDelete
  4. นางจะเสร็จโจรกุ่ยหวังไหม

    ReplyDelete
  5. แนะนำได้ดี..555

    ReplyDelete
  6. ประโยคท้ายสุดที่แนะนำ เราว่า"เถอะ"มันขัดๆไปนิดนะ
    #ไรท์ขยันแปลมากๆ ขอบคุณน้าา สู้ๆค่ะ

    ReplyDelete
  7. แนะนำแบบนี้ก็ต้องรีบเข้าหออ่ะสิเข้าทางพระเอกเลย

    ReplyDelete
  8. อู๋เฉินก็จะได้รีบชิงพรหมจรรย์หรูเย่วงายยย บอกมาอย่างนี้ก็เข้าทางเลยดิ ง่อวววว

    ReplyDelete
  9. ใช่ๆ เข้าหอกันเถอะ

    ReplyDelete
  10. ชักช้าอยู่ไย เข้าหอเลยสิคะ
    ปล.ไหงนางเอกเราบอกชิงลู่ให้บอกท่านจารย์อู๋หวีให้มาช่วยหากมานานผิดปกติป้ะ ไหนล่ะท่าน ไม่มาช่วยลูกศิษย์ ต้องแอ๊บแตกเลยเห็นป่าว 55555

    ReplyDelete
  11. ลากเข้าห้องค่ะ 5555555555555555555

    ReplyDelete
  12. เอาละเว่ยๆ น่าจะมีศึกชิงหมอน ผ้าห่มเกิดขึ้น หนุกหนานๆ

    ReplyDelete
  13. เข้าหอเลยอู๋เฉินนนนนน คนรอเยอะ55555

    ReplyDelete
  14. รู้สึกพระเอกจะได้เปรียบเกินไปแล้วนะ

    ขอบคุณค่ะไรท์

    ReplyDelete
  15. พระเอกจะปิดตัวได้เทพเกินไปแล้ว

    ReplyDelete
  16. ความพิเศษของนางคือพรหมจรรย์เท่านั้นหรือมีอย่างอื่นอีกไหมละ

    ReplyDelete
  17. แหม่ๆบอกมาขนาดนี้ ส่งสัยคนแกล้งโง่ได้เดินหน้าลุยแน่ๆ

    ReplyDelete
  18. งั้นก็จัดการ...เลยพี่เฉิน

    ReplyDelete
  19. สนใจแค่พรหมจรรย์ นี่สำนักมารจรองๆ
    เฉินๆต้องปกป้องเย่วน้า

    ReplyDelete
  20. แบบนี้.....ก็เข้าหอเสียสิ!!!!

    ReplyDelete
  21. อู่เฉินรีบแต่งกับเยว่เยว่และเข้าหอด่วน
    อยากให้เจ้าสำนักเซิ่งหนวี่หลงรักเยว่เยว่มากๆ

    ReplyDelete
  22. ถือว่าทำดีก่อนตายละนะ

    ReplyDelete
  23. ส่วนลึกแล้วนังหัวขาวก็อยากออกจากสำนักนั่นสินะ ทำดีนะบอกความลับนั่น จัดไปจ่ะอู๋เฉิน

    ReplyDelete