Pages

Last Modified: Sunday, December 25, 2016

หมอยาเจ้าเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 100

บทที่ 100 คนโง่เง่านั่นมีอะไรดี ตอนที่2


"แม่นาง ช่วงที่ผ่านมาข้าได้สืบประวัติของเจ้ามาเรียบร้อยแล้ว ได้ยินว่าเจ้ากำลังจะแต่งงานกับคนโง่ผู้หนึ่ง?" เฟิ่งจิงเทียนสั่นศีรษะ นัยน์ตาทั้งสองที่เปี่ยมไปด้วยความสุขช่างดูสะกดตายิ่งนัก

"หากเจ้าต้องการหนี ข้าสามารถพาเจ้าหนีไปได้ ต่อให้เป็นฮ่องเต้ก็ไม่มีสิทธิ์มาขวางเจ้า แต่มีเงื่อนไขข้อหนึ่ง..." เฟิ่งจิงเทียนไม่ได้สังเกตว่าสีหน้าของมู่หรูเยว่เข้มขึ้น มุมปากของเขายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย พลางเอ่ย "เจ้าต้องแต่งงานกับข้า ดีหรือไม่?"

สีหน้าของมู่หรูเยว่ในยามนี้ดำทะมึนราวกับบ่อน้ำที่ไร้ก้นบึง ร่างกายของนางแผ่กลิ่นอายเย็นเยียบออกมา นางจ้องมองเฟิ่งจิงเทียนที่ซึ่งมีรูปโฉมหล่อเหลาดุจปีศาจ พลางเอ่ยอย่างเย็นชา "ถึงข้าจะยังไม่ได้แต่งงานกับเขา แต่เขาก็คือสามีของข้า หากเจ้าเรียกเขาว่าคนโง่อีกครั้ง เชื่อเถอะว่าต่อให้ข้าไม่อาจฆ่าเจ้าในตอนนี้ ในวันหน้าข้าจะต้องทำให้เจ้าเสียใจภายหลังอย่างแน่นอน"

รอยยิ้มของเฟิ่งจิงเทียนค่อยๆเลือนหายไป เขาเลื่อนสายตามาทางเด็กสาวที่มีท่าทางเย็นชา หัวใจของเขารู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกบางสิ่งทิ่มแทง

"คนโง่เง่านั้นมีดีอะไรกัน?" สายตาของเฟิ่งจิงเทียนหม่นแสงลงเล็กน้อย นัยน์ตาหมองเศร้าของเขามองนิ่งอยู่ที่มู่หรูเยว่

แม้แต่ตัวเขาเองในยามนี้ก็ไม่รู้ว่าหัวใจของเขากำลังรู้สึกอย่างไร

เขามีนิสัยชอบหยอกเย้าหญิงงามเล่นในครั้งแรกที่ได้พบกัน แต่เขาก็ทำเพียงเท่านั้น หลังจากที่เขาได้พบเห็นการกระทำแสนเย็นชาของนาง เขาค่อยๆตระหนักได้ว่าเขาไม่อาจลืมนางได้

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาผู้คนที่ได้พบหน้าเขาแล้วหากไม่ตกเป็นทาสของรูปโฉมหล่อเหลางดงามของเขา ก็ต้องล้อเลียนเรื่องอาภรณ์สีแดงที่สวมใส่มาตลอดหลายปี ไม่ก็เรื่องรูปโฉมของเขาที่งดงามยิ่งกว่าอิสตรี

นางเป็นคนเดียวที่ไม่ตกตะลึง ไม่ล้อเลียนถากถาง เพียงแค่แสดงสีหน้าราบเรียบเย็นชา...

หลังจากกลับไปครานั้น เขาเริ่มสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับนาง ความสงสัยใคร่รู้ในคราแรกกลายนั้นกลับเปลี่ยนเป็นความประทับใจ ใครจะคาดคิดว่านางค้องทนทุกข์นับครั้งไม่ถ้วนในตลอดหลายปีที่ผ่านมา?

ครอบครัวที่ใกล้ชิดที่สุดของนางกลับอยากให้นางตายแทนคนนอกครอบครัว ทั้งๆที่นางสมควรเกิดมาเป็นยอดอัจฉริยะแต่กลับถูกวางยาพิษในสมัยเด็กเป็นผลทำให้ชีพจรของนางถูกปิดและยังต้องทนทุกข์จากการดูถูกเหยียดหยามอีกสารพัด

หญิงสาวผู้นี้ทนทุกข์มามากมายเหลือเกิน กระทั่งวันหนึ่งในที่สุดแล้ว นางก็สามารถลืมตาอ้าปาก นางเจิดจรัสดุจดวงอาทิตย์ที่ฉายแสงไปสารทิศ ผู้คนต่างก็รับรู้ว่าคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลมู่นั้นไม่ใช่คนไร้ค่าอีกต่อไป

แต่ในยามนี้ หญิงสาวผู้นี้ออกโรงปกป้องชายคนอื่นต่อหน้าเขา นั่นทำให้หัวใจของเฟิ่งจิงเทียนรู้สึกเจ็บปวด นัยน์ตาทั้งสองของเขาเต็มไปด้วยความคับข้องใจ

"ผู้อื่นไม่จำเป็นต้องรู้ข้อดีของเขาก็ได้ ขอเพียงข้ารู้ก็พอแล้ว"

พูดกันตามตรงแล้ว จนถึงตอนนี้มู่หรูเยว่เองก็ยังไม่รู้ว่าสถานะของเย่อู๋เฉินในหัวใจของนางนั้นเป็นอย่างไร แต่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่นางคิดถึงเด็กหนุ่มผู้นั้น หัวใจของนางจะรู้สึกอบอุ่น

เด็กหนุ่มที่สะอาดและบริสุทธิ์ราวกับกระดาษขาว ในโลกที่เต็มไปด้วยการเข่นฆ่าเช่นนี้ เขาเป็นดั่งแสงสว่างที่สาดเข้ามาในหัวใจดำมืดของนาง

ความรู้สึกนี้ช่างล้ำค่ายิ่งนัก นั่นเป็นเพราะการที่มีเขาอยู่ทำให้นางไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดายในโลกที่ไม่คุ้นเคยใบนี้

ภายนอกหน้าต่าง เงาร่างสีเงินภายใต้แสงจันทร์ ชายหนุ่มผู้สวมหน้ากากสีเงินยืนไพล่มือไปด้านหลัง เขายืนตระหง่านราวกับท่อนไม้ท่ามกลางแสงจันทร์ นัยน์ตาของเขาแฝงด้วยความอ่อนโยนยามจับจ้องใบหน้าคุ้นเคยภายในห้อง

เขาได้แต่ปรารถนาอยากรีบกลับไปแต่งงานกับเด็กสาวผู้นี้ให้เร็วที่สุด แต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ดังนั้นเขาได้แต่เฝ้ารอจนถึงวันที่เขาสะสางเรื่องส่วนตัวของเขาจนเสร็จสิ้นจึงจะสามารถแต่งงานกับนาง...

"เฟิ่งจิงเทียน?" นัยน์ตาของชายหนุ่มภายใต้หน้ากากสีเงินมองไปยังใบหน้าดุจปีศาจจอมเจ้าเล่ห์ของคนผู้นั้น มุมปากของเขาขยับขึ้นเล็กน้อยเผยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยกลิ่นอายของความชั่วร้าย "เจ้ากล้าคิดขโมยผู้หญิงของเรา ดูเหมือนว่าต้องสั่งสอนบทเรียนให้รู้สักหน่อยว่านางไม่ใช่คนที่ใครก็ตามคิดแตะต้องก็ทำได้ ยิ่งไปกว่านั้นท่าเตะของนางเมื่อครู่ไม่เลวเลยทีเดียว"

หวังว่าคืนวันแต่งงานของพวกเขาในอนาคตข้างหน้า เด็กสาวผู้นี้จะไม่เตะส่วนนั้นของเขา...

-------
ช่วงนี้แว่บหายบ่อยหน่อย พอดีเพิ่งเตรียมพรีเซนต์ของพรุ่งนี้เช้าเสร็จค่ะ เมื่อไหร่จะพ้นมหกรรมไฟลนก้นซักที ฮืออ.... อยากปิดเทอมเร็วๆ จำไม่ได้แล้วว่าได้นอนครบหกชั่วโมงครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ฮา ฮา
posted from Bloggeroid

39 comments:

  1. เป็นกำลังใจให้ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่นนะคะ

    ReplyDelete
  2. ขอบคุณค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะไรต์

    ReplyDelete
  3. ไฟลนก้น..ยังดีกว่า....ไฟสุ่มใจ

    ReplyDelete
  4. สู้ๅนะคะเอาใจช่วย

    ReplyDelete
  5. 55555มีการปล่อยมุขด้วยนะ ชายแบ๊วของข้า~~~~

    ReplyDelete
  6. แสดงว่าไรท์นอนน้อยกว่าหกชั่วโมงอีกหรอ? อุแม่เจ้า!! พักผ่อนบ้างนะคะ โชคดีนะที่เรื่องนี้แต่ละตอนช่างแสนสั้น ไม่งั้นถ้าไปแปลเรื่องที่ตอนยาวๆ ไรท์อาจกลายร่างเป็นหมีแพนด้าได้นะคะ

    ReplyDelete
  7. ขอบคุณนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วยนะ สู้ๆค่ะ

    ReplyDelete
  8. ขอบคุณนะคะ อย่าลืมพักผ่อนด้วยนะ สู้ๆค่ะ

    ReplyDelete
  9. ประทับใจท่าแตะซะงั้นไม่กลัวว่านางจะโชว์ตอนเข้าหอเหรอ

    ReplyDelete
  10. ขอบคุณค่าาาาาาาาา♥~

    ReplyDelete
  11. ขอบคุณค่ะ ส่งกำลังใจให้นะพักผ่อนและดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ

    ReplyDelete
  12. สนุกมากค่า ขอบคุณไรต์ค่ะ พักผ่อนเยอะๆ

    ReplyDelete
  13. ขอบคุณค่าา สวัสดีปีใหม่ สุขภาพแข็งแรงนะคะ



    ReplyDelete
  14. ขอบคุณนะคะ พักผ่อนเยอะๆน้า

    ReplyDelete
  15. ขอบคุณค่ะ ยังมีปล่อยมุขตอนจบด้วย

    ReplyDelete
  16. ขอบคุณค่ะไรท์ // สู้ๆน๊า

    ReplyDelete
  17. ขอบคุณผู้แปลมากค่ะแปลสนุกมากๆเลย รอต่อนะคะ

    ReplyDelete
  18. ขอบคุณค่ะ
    ขอให้พรีเซนต์งานผ่านทุกชิ้นคะ

    ReplyDelete
  19. เกือบโดนพี่เฟิ่งโขมยจูบไปแล้ว รอดตัวไป 55555
    ว่าแต่องค์ชายแอ๊บแบ๊วจะเคลียร์คดีครอบครัวตัวเองก่อนหรอเนี่ยถึงจะแต่งงานกัน รอไม่ไหวแล้วอยากให้แต่งกันไวๆจังจะได้รู้ธาตุแท้องค์ชายซักที อิอิ
    ขอบคุณที่สละเวลามาแปลค่ะ สนุกมาก แป๊บๆผ่านไป100ตอนแล้วเนาะคะ ไวจัง ^0^

    ReplyDelete
  20. ขอบคุณน่ะคะ พักผ่อนมากๆๆน๊า ✌✌

    ReplyDelete
  21. ขอบคุณน่ะคะ พักผ่อนมากๆๆน๊า ✌✌

    ReplyDelete
  22. ขอบคุณคร้าาา

    ReplyDelete
  23. ขอบคุณค่ะ รอทุกวัน คิดถึงค่ถ

    ReplyDelete
  24. ก็ไม่แน่นะ วันไหนเรื่องที่แอ๊บแบ๊วเป็นสิบปีโป๊ะแตกขึ้นมาอาจจะโดนเตะตรงนั้นก็ได้จาาา อิอิ

    ReplyDelete
  25. แอบสงสารจิงเทียน เป็นกำลังใจให้ไรท์ และรักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ

    ReplyDelete
  26. สู้ๆๆค่ะไรท์

    ReplyDelete
  27. พี่แอ๊บมาแล้วววว แอบสงสารจิ่งเทียนรอไว้ก่อนไม่รู้พี่แอ๊บเค้าจะทำอะไรให้อีก 555+

    ReplyDelete
  28. ทำไมฮาประโยคสุดท้าย 555

    ขอบคุณที่แปลค่ะ ^^

    ReplyDelete
  29. เป็นกำลังใจให้น้ะค่ะ. รอๆๆๆๆๆอยู่น่ะ. ขอบคุณค่ะ

    ReplyDelete
  30. เฉินเฉินทำดีค่ะ
    เมื่อเย่วเย่วเก่งระดับเทพต้องมีคนมากมายมาแย่ง
    เพราะฉะนั้นต้องตามเฝ้านะคะ

    ReplyDelete
  31. ขอบคุณมากเลยค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะค้าา

    ReplyDelete
  32. อาาาาาาห์ มหกรรมไฟล้นก้น
    ขอบคุณแอด มากคะ

    ReplyDelete
  33. 555+ มึหวังโดนเตะแน่ๆๆๆ เมื่อนางรู้ว่าเอ็งหลอกนางอ่ะ / ดูรักง่ายจัง

    ReplyDelete
  34. โดนแน่ๆ ถ้านางรู้ความจริง

    ReplyDelete
  35. เอ้าาาาพระเอกมาพาหลุดขรรมตอนท้าย

    ReplyDelete
  36. นางจะเตะส่วนนั้นของผู้ที่เป็นสามีได้อย่างไรกัน

    ReplyDelete