Pages

Last Modified: Saturday, November 12, 2016

หมอยาเจ้าเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 60

บทที่60 มู่อี้เสี่ยผู้น่าสงสาร


ไม่มีผู้ใดในสำนักชิงหยุนที่ไม่รู้จักนิสัยของชายชราผู้นี้ เขาไม่ใช่คนที่สามารถพูดคุยด้วยเหตุผล ผู้อื่นไม่หาเรื่องเขาก็แล้วไป แต่หากไปหาเรื่องเขา ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นใคร เขาก็ไม่มีทางใช้เหตุผลด้วย นอกจากนี้เขายังมีนิสัยชอบปกป้องคนที่เขาถูกชะตา...

มีครั้งหนึ่งที่ผู้ติดตามของเขาถูกลักพาตัวตอนที่ไปเก็บสมุนไพร ชายชราผู้นี้รีบร้อนบุกไปที่บ้าน ก่อนที่คนผู้นั้นจะได้ขอขมาก็ถูกเขาถูกทุบตีจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด

นับจากนั้นเป็นต้นมา ถึงแม้จะเป็นแค่ผู้ติดตามแสนต่ำต้อยคนหนึ่ง หากมีสัญลักษณ์ของสำนักชิงหยุนติดอยู่แล้วย่อมไม่มีผู้ใดกล้ายุ่งกับพวกเขา

"ท่านบังอาจเกินไปแล้ว!" มู่ชิงขบกรามแน่น เอ่ยอย่างฉุนเฉียว "เมืองเฟิ่งเฉิงไม่ใช่ของท่าน อย่าลืมว่าช่วงนี้คนของสำนักชิงหยุนยังอาศัยอยู่ในเมือง ข้ามีสัมพันธ์อันดีกับคนในสำนักชิงหยุน หากท่านไม่ขอโทษบุตรสาวข้า ข้าจะให้คนจากสำนักชิงหยุนเรียกร้องความเป็นธรรมให้ข้า!"

สำนักชิงหยุน?

มู่หรูเยว่อดไม่ได้คลี่ยิ้มออกมา นี่ไม่เรียกว่ายกหินขึ้นมาแต่กลับหล่นทับขาตัวเองหรอกหรือ? ในสำนักชิงหยุนมีผู้ใดบ้างที่กล้ามีเรื่องกับอู๋หวี๋เพื่อมู่ชิง

"ฮ่าฮ่าฮ่า!" อู๋หวี๋เงยหน้าขึ้น หัวเราะเสียงดัง "เยี่ยม เยี่ยมมาก ข้าจะรอคนพวกนั้นมาจัดการข้าแทนเจ้า คนพวกนั้นก็แค่สวะจากสำนักชิงหยุน ข้า อู๋หวี๋ มีหรือจะเกรงกลัวคนพวกนั้น?"

เมื่อเปรียบเทียบกับอู๋หวี๋ คนอย่างเทียนหยวนมีค่าไม่ต่างกับสวะ เขาจึงไม่เคยนำเรื่องนั้นมาใส่ใจ ต่อให้เทียนหยวนมีความกล้ากว่านี้อีกสิบเท่า ก็ยังไม่กล้ามีปัญหากับเขา

สุดท้ายแล้วเทียนหยวนก็ยังไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสำนักชิงหยุน

"พวกเจ้า!" มู่ชิงแค่นเสียงเย็นชา หันหน้าไปทางมู่อี้เสี่ยพลางเอ่ย "เสี่ยเอ๋อร์ พวกเรากลับ!"

เขาปฏิบัติตัวกับชายชราอย่างสุภาพ แต่ชายชรากลับไม่ไว้หน้าถึงกับทุบตีบุตรสาวต่อหน้าเขา นี่ไม่เท่ากับจงใจหาเรื่องกันหรือ?

บางทีคนผู้นี้อาจจะแข็งแกร่งจริงๆ แต่จะเหนือไปกว่าความแข็งแกร่งของสำนักชิงหยุนไปได้อย่างไร? หากเขาขอความช่วยเหลือจากท่านอาจารย์เทียนหยวน มีหรือจะไม่มีปัญญาสั่งสอนคนผู้นี้?

ในตอนนี้ มู่ชิงไม่รู้ว่าคนที่เขาได้ล่วงเกินไปนั้นเป็นคนที่แม้แต่เทียนหยวนก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน ไม่อย่างนั้นต่อให้มู่ชิงมีความกล้ากว่านี้อีกร้อยเท่า ก็ยังไม่กล้าทำตัวเหิมเกริมต่อหน้าชายชราถึงเพียงนี้

"ท่านพ่อ เราจะปล่อยไว้แบบนี้หรือ?" มู่อี้เสี่ยเอ่ยถามอย่างโกรธจัด

"ปล่อยไว้? ปล่อยได้อย่างไร? ข้ารู้สึกได้ถึงพลังงานที่โคจรในร่างของชายชรา แต่ข้าไม่อาจรู้ได้ว่าอีกฝ่ายฝึกปรือถึงขั้นไหน เหตุผลเดียวที่เป็นไปได้คือคนผู้นี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าข้า ข้าไม่อาจล่วงเกินคนผู้นี้แต่ย่อมมีคนอื่นที่ทำได้ วางใจเถอะ! ข้าสาบานว่าจะหาทางล้างแค้นให้เราสองพ่อลูก!"

มู่ชิงยังคงนึกเสียใจที่พามู่อี้เสี่ยตามมาด้วย หากไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ทำให้มู่หรูเยว่ขุ่นเคืองถึงเพียงนี้

//////

ค่ำคืนนั้น แสงจันทร์ส่องผ่านกิ่งไม้ สาดลอดเข้ามาในห้องเป็นแสงสลัวๆ

เงาร่างสีเงินลอบเข้ามาจากทางหน้าต่าง แววตาชั่วร้ายจับจ้องเด็กสาวที่นอนหลับอย่างสงบอยู่บนเตียง ฉับพลันเด็กสาวคล้ายจะรู้สึกได้ถึงบางสิ่งจึงลืมตาขึ้น ในขณะเดียวกันผ้าฉุนกึกก็ถูกยื่นมาปิดปากของนาง ตามมาด้วยหมัดที่กระหน่ำลงมาราวพายุ...

วันต่อมาผู้คนทั่วทั้งร้านตลาดต่างก็พูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น...

"นี่ ได้ยินหรือเปล่า? เมื่อคืนคุณหนูสามตระกูลมู่ มู่อี้เสี่ยถูกคนลอบทำร้าย จุ๊ จุ๊ จุ๊! ไม่รู้ว่านางไปล่วงเกินผู้ใดเข้าจึงถูกทุบตีจนสาหัส ใบหน้าบวมปูดอย่างกับหมูแน่ะ"

"คุณหนูสามตระกูลมู่ หยิ่งยะโสอวดดี เอาแต่ใจมาตลอด นางล่วงเกินใครต่อใครมากมาย บางทีครั้งนี้นางอาจล่วงเกินบุคคลที่ไม่ควรล่วงเกินเข้าถึงได้มีผลตามมาเช่นนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า!"

"เกิดเป็นคนต้องรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตัว ไม่อย่างนั้นจะลงเอยอย่างคุณหนูสามตระกูลมู่ ล่วงเกินบุคคลที่ไม่ควรล่วงเกินเข้า..."

----
อู๋เฉินสายแอ๊บคนดีคนเดิม ค่าตัวแพงเหลือเกิน แวบไปแวบมายังกับผี

TL: ต้องทำใจต้นฉบับแต่ละตอนมาทีละสั้นแค่นี้ เราก็ไม่สามารถแปลยืดให้ถึง 4-5 หน้าได้เหมือนกันค่ะ เข้าใจว่าคนเขียนตอนละสั้นๆเพื่อสามารถอัพเดตได้ทุกวัน ถ้าอัพวันละตอนจริงๆเราก็ทำได้นะ ฮา แต่วันละหลายๆตอนที่เกินความสามารถไปนิดนึง เพราะภาษาเราก็ไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น ยังต้องเพิ่งแอพ Pleco ใช้อยู่เลย ก็แปลออกมาเป็นคำต่อคำนั่นแหละค่ะ เน้นถึกเข้าว่า บทไหนที่คำยากมากๆก็แถ.. เอ้ย ถามเพื่อนนานเหมือนกันค่ะ หากเพื่อนๆที่ตามอ่านต้นฉบับแล้วพบว่าส่วนไหนที่แปลคลาดเคลื่อนมากๆช่วยกันท้วงมาได้ค่ะ บางทีก็ complicated เกินจนไม่มั่นใจความหมายเหมือนกันค่ะ

นิยายเรื่องนี้ขอยกเครดิตให้ เพื่อนเฟย์ที่ยอมตอบไลน์(แทบจะทันที)ทุกครั้งที่เราสรรหาปัญหาโลกแตกไปถาม คือฮีไม่ชอบอ่านนิยายแต่ก็ยอมตอบทุกครั้งเลย โอยย... เกรงใจมาก แต่ก็ยังหน้าด้านถามต่อไป #ผิด

ปล. ใครมีแอพแนะนำที่สามารถอัพบทความขึ้นเด็กดีผ่านทางแอนดรอย์โดยไม่ต้องทะเลาะกับเวปแฟลชบ้างไหมคะ พอตอนมันเริ่มเยอะๆแล้วกว่าจะสไลด์ กว่าจะจิ้มโดนชื่อตอนนี่วืดแล้ววืดอีก  T_T

ปล2. นั่งหง่าวมาหลายชม.แล้ว เมื่อไหร่จะซ้อมเสร็จซักที ง่วงงง!!!

posted from Bloggeroid

4 comments:

  1. ทีมคุณหนูหรูเย่วเจ้าค่ะ

    ReplyDelete
  2. ขอบคุณจ้าาาา ขอบคุณทั้งคุณเฟย์และคุณเพื่อนเฟย์เลยนะคะ ^^

    ReplyDelete
  3. นางร้ายสายเปย์ขอเทเงินเรียกตัวอู๋เฉินออกมา...มั้ยเงียบล่ะ

    ReplyDelete