บทที่ 123 สำนักมารเซิ่งหนวี่
หยากุ้ยเฟยไม่เหลือภาพลักษณ์สง่างามของนางอีกต่อไป เรือนผมของนางยุ่งเหยิงไปกับสายลมที่พัดปลิว มุมปากขยับยิ้มอย่างเย้ยหยันมองเผยชัดต่อหน้าฝูงชน
ฮ่องเต้สือเยว่กำหมัดแน่น สีหน้าโกรธจัดฉายชัดบนใบหน้าอันแก่ชราของเขา เขาเหวี่ยงมืออย่างรุนแรงไปที่นาง เพี๊ยะ! เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าดังขึ้นอย่างจัง
ใบหน้าของจี้หรูหยาเอียงไปด้านข้าง เรือนผมของนางร่วงลงมาติดใบหน้า มุมปากของนางมีเลือดซึมออกมา หากแต่รอยยิ้มเย้ยหยันนั้นยังไม่จางหายไป
“ข้าพูดอะไรผิดหรือ? คำพูดของพวกท่านนั้นข้าได้ยินหมดแล้ว นางยังรับปากท่านอีกว่าจะช่วยให้สือเยว่กลายเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองท่านถึงกลับยอมสละราษฎรของตน”
“หุบปาก!” สีหน้าของฮ่องเต้สือเยว่ซีดเผือด เขาขบกรามแน่นพลางถาม “เราทำอะไรผิด? นางช่วยให้สือเยว่กลายเป็นแคว้นที่ยิ่งใหญ่ เราทำเช่นนี้เพราะคิดถึงราษฎร ยิ่งไปกว่านั้นการที่ขุมกำลังนั้นใจในพรสวรรค์ของนางก็นับเป็นวาสนาของนาง เราช่วยเหลือนางขนาดนี้ยังไม่ซาบซึ้งในบุญคุณ แล้วยังมาล่าวหาข้าอีก!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” จี้หรูหยาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มุมปากยิ้มหยันพลางเอ่ยต่อ “เช่นนั้นแล้วเหตุใดท่านจึงไม่ถามความสมัครใจของแม่นางมู่ก่อนที่จะใช้กำลังบังคับนางกันเล่า? นั่นเพราะท่านรู้ว่าไม่ว่าผู้หญิงคนใดได้ยินชื่อของขุมกำลังนั้นย่อมไม่เต็มใจเข้าร่วมเป็นแน่”
เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ จี้หรูหยาเงียบไปครู่หนึ่งค่อยเอ่ยต่อ “สำนักเซิ่งหนวี่! สำนักนี้รับแต่ผู้หญิงเท่านั้น และต้องเป็นหญิงพรหมจรรย์ด้วย หญิงสาวที่เข้าร่วมนิกายนี้ต้องมีพรสวรรค์ยอดเยี่ยม หลังอาบน้ำสมุนไพรได้เดือนหนึ่งก็จะถูกส่งตัวให้เจ้าสำนัก หลังจากนั้นจะกลายเป็นตัวเลือกสำหรับฝึกวิทยายุทธ์คู่กับเจ้าสำนัก พูดอีกอย่างก็คือผู้หญิงในนิกายเซิ่งหนวี่ต่างก็เป็นเพียงของเล่นของเจ้าสำนักเท่านั้น เมื่อครั้งที่พระมารดาของกุ่ยหวังถูกลักพาตัวไปเข้านิกายเซิ่งหนวี่ นางหลบหลีออกมาก่อนที่จะถูกเจ้าสำนักเรียกพบ หลังจากท่านรู้เรื่องนี้เข้าก็แจ้งให้สำนักเซิ่งหนวี่ทราบ เป็นผลให้ครอบครัวของอ๋องหนานอันถูกสังหารล้างตระกูล”
น้ำเสียงของจี้หรูหยากระจ่างชัดราวกับได้เห็นภาพเหตุการณ์นั้นด้วยตาของตัวเอง
สีหน้าของฮ่องเต้สือเยว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เหตุใดหญิงสาวผู้นี้จึงรู้มากขนาดนี้? เรื่องเหล่านี้กระทั่งคนที่สนิทที่สุดของเขายังไม่ทราบด้วยซ้ำ
หรือว่าเขาจะเผลอเล่าให้นางฟัง?
สำนักเซิ่งหนวี่ในสายตาของคนทั่วไปนั้นคือสำนักมารแห่งหนึ่ง หากผู้คนล่วงรู้ว่าเขามีความสัมพันธ์กับสำนักเซิงหนวี่ อีกทั้งยังบีบบังคับให้หญิงสาวเข้าสำนักเซิ่งหนวี่ เขาต้องสูญเสียความนับถือจากราษฎรเป็นแน่
“ไร้สาระทั้งเพ! สนมรัก ดูเหมือนว่าเราจะตามใจเจ้าเกินไปจนทำให้เจ้ามีพฤติกรรมไร้มารยาทเช่นนี้! ใครก็ได้ กุมตัวหยากุ้ยเฟยเอาไว้!”
สีหน้าของฮ่องเต้สือเยว่เข้มขึ้น ขณะที่ออกคำสั่ง
จี้หรูหยาคลี่ยิ้มเย็น นางยืนเฝ้ารอความตายเมื่อคนเหล่านั้นเดินตรงเข้ามาที่นาง หากว่ามู่หรูเยว่ตายไปชั่วชีวิตนี้นางคงไม่มีโอกาสได้หนีไปครองคู่กับญาติผู้พี่ของนาง
หากเป็นเช่นนั้นแล้วสู้ตายเสียดีกว่า
“หยาเอ๋อร์”
ในขณะที่จี้หรูหยากำลังยืนเฝ้ารอความตายอยู่นั้น แขนข้างหนึ่งก็เอื้อมมาจากด้านข้างดึงร่างของนางเข้ามาในอ้อมแขน ตามมาด้วยน้ำเสียงอันเศร้าสร้อยดังที่ข้างใบหู
จี้หรูหยาร่างกายสั่นสะท้านเล็กน้อย นางจ้องมองชายหนุ่มหล่อเหลาที่กอดร่างของนางอยู่ นางเอ่ยด้วยน้ำตานองหน้า “ท่านพี่ ท่านไม่ควรเผยตัวเอง”
“หยาเอ๋อร์ อย่าเอ่ยเช่นนั้น หากเจ้าตาย ข้ามีชีวิตต่อไปจะมีความหมายอะไร? หากไม่เป็นเพราะเจ้า ข้าคงออกจากวังไปนานแล้ว หยาเอ๋อร์ ในเมื่อชาตินี้พวกเราอยู่ด้วยกันไม่ได้ เรามาตายร่วมกันเถอะ”
------
คนพรูฟไม่ยอมพรูฟให้อีกตอน ฮีบิซซี่มาก >_<!
posted from Bloggeroid
ฮ่องเต้มีตายแน่ๆ -.- //ไม่เสียแรงที่นั่งรีทั้งวันนนนน♥~
ReplyDeleteขอบคุณจ้า..ที่ท่านส่งข้าไปยังยอดไม้ที่สูงกว่าเดิม..ค้างงงงงง...
ReplyDeleteโอ้ยยย ลุ้นนนนน ตอนนี้พระเอกนางเอกจำเป็นอยู่ไหม 555
ReplyDeleteฮ่องเต้ชั่วได้ใจจริงๆ งานนี้จบไม่สวยแน่ๆ
ReplyDeleteและแล้วก็ยังค้างอยู่
ค้างงงงงง
ReplyDeleteค้างยิ่งกว่าเดิมอีกจ้า
ReplyDeleteงานนี้มีเอาคืนแน่ๆ
ReplyDeleteไอ้แก่เลวชาติ แกต้องไม่ตายดี
ReplyDeleteเอาจริงๆนะ เกลียดอิฮ่องเต้นี่มากอ่ะ เอามันไปเก็บไกลๆที
ReplyDeleteโอ้ย โค่นล้มบัลลังเลยดีมะ ตั้งกุ่ยหวังเปนฮ่องเต้แทน 555+
ReplyDeleteไม่ต้องรอตรวจทานอีกรอบก็ได้ค่ะ เราเชื่อคุณ *-*
ReplyDeleteสงสาร หยาเอ๋อร์ ขออย่าให้ตายระ
ReplyDeleteไม่ต้องทานค่ะ อัพก่อน พอทานเสร็จค่อยแก้ก็ได้จ้า เอามาดิบๆ นั่นแหละ คนรอใจดีะขาด
เศร้าอ่า T^T ไม่เอาวววววววว
ReplyDeleteขอให้อีฮ้องเต้ ตรายยยยยย
ReplyDeleteเง้อออ
ReplyDeleteเลววววววไม่รู้จะพูดว่ายังไงดี ฮ่องเต้องค์นี้ ตอนนี้เราค้างด้วย.
ReplyDeleteขอบคุณค่ะ
โอ้ย!!!!!!ค้าง!!!!!!!!!
ReplyDeleteค้างๆๆๆมากๆๆๆๆฮ่องเต้ชั่ว
ReplyDeleteความค้างนี้
ReplyDeleteแง้ ค้างกว่าเดิมมาก
ReplyDeleteแง้ ค้างกว่าเดิมมาก
ReplyDeleteค้างกว่าเดิม อ๊กกกกกกกก //สงสารจี้หรูหยา😥
ReplyDeleteอยากให้ทุกคนรอดนะ
ReplyDeleteขอบคุณค่ะ
ReplyDeleteใครก็ได้ช่วยคู่รักนี้ที มีความอยากให้รอดอ่ะ
ReplyDeleteความรู้สึกเหมือนถูกทิ้งให้ค้างอยุ่บนยอดไม้ มันค้างมากมาย
ReplyDeleteสำนักนี้กับสำนักฃิงหยุนอันไหนพาเวอร์ดีกว่ากันน้อ นี่ยังไม่รวมท่านแม่บุญธรรมกับสภาผู้ปรุงโอสถอีกนะ งานนี้จุดจบของฮ่องเต้ไม่สวยแน่
ReplyDeleteสำนักมาร ช่างมารจริงๆ เข้ากันกับฮ่องเต้ดีแท้ สรุปแล้วแคว้นนี้มีอะไรดีบ้างไหมเนี่ย ชั่วได้อีก
ReplyDeleteขอบคุณน่ะค่ะ รอๆๆๆๆๆ
ReplyDeleteนายท่าน ท่านมองเห็นข้าไหม ข้าอยู่บนยอดไม้นี่ไง
ReplyDeleteเอ็งตายแน่ ไอ้ฮ่องเต้555
ReplyDeleteช่วงตอนแถวๆนี้ศัพท์ยากมากตอนแปลก็มึนแล้ว อีคนพรูฟนี่มึนยิ่งกว่า... แปลไว้แล้วแต่ฮีบอกกว่าจะพรูฟเสร็จแต่ละตอน ฮีเหนื่อย ให้เวลาฮีหน่อยนะคะ (แรงงานทาสมาก) กินขนมเทียน ขนมเข่งแก้ค้างไปก่อนนะคะ ฮืออ
ReplyDeleteหยาเออรรรรรรรรรรรรร์TT สงสารคู่นี้จัง
ReplyDeleteฮ่องเต้อย่าพึ่งตาย ขอจับทรมาณก่อนได้มะ
โอ้ย!!!!!!ค้าง!!!!!!!!!
ReplyDeleteฮ่องเต้เลวมากกกกกกก
ReplyDeleteโอ๊ยยยยย
ReplyDeleteทำไมอ่องเต้เป็นคนแบบนี้
ทำไมอยู่ๆ เข้มข้นขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย
ReplyDeleteนำ้ตาจิไหล ตายแน่ฮ่องเต้เลว
ReplyDelete