Pages

Last Modified: Friday, January 13, 2017

หมอยาเจ้าเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 115

บทที่ 115 อาจารย์ของหลิงเย่ และ เย่อู๋เฉินออกโรง


เมื่อนางกลืนยาลงไป ฤทธิ์ของยาก็แสดงผลในทันทีทำให้อวัยวะภายในได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว หากไม่เพราะมียาเหล่านี้อยู่ในมือ มู่หรูเยว่คงไม่กล้าทำบุ่มบ่ามเช่นนี้

“ย๊าก!” หลิงเย่ส่งเสียงคำรามราวสัตว์ป่า วูบ! เขาพุ่งกายเข้าหามู่หรูเยว่อีกครั้ง ครั้งนี้เขารวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ไว้ในกระบี่หมายที่จะสังหารเด็กสาวให้ตายในดาบเดียว

ตูม!

พลังอันกราดเกรี้ยวพุ่งเข้าสู่ร่างกายของมู่หรูเยว่ เป็นผลให้ร่างของนางกระเด็นถอยหลังไปอย่างรุนแรง นางรีบหยิบยาอีกขวดหนึ่งออกมาและกลืนมันลงไป ร่างกายของนางฟื้นคืนสู่สภาพสมบูรณ์ในทันทีอีกครั้งหนึ่ง

มีแต่สวรรค์ที่รู้ว่าเย่อู่เฉินนั้นต้องอดทนกับความอยากพุ่งออกไปสังหารหลิงเย่ในทันทีถึงเพียงไหน หากเขารู้ดีว่ามู่หรูเยว่ไม่ต้องการให้เขายื่นมือเข้าช่วยเหลือ เขาจึงต้องเคารพการตัดสินใจของนาง

แต่ทุกครั้งที่เห็นมู่หรูเยว่ได้รับบาดเจ็บ หัวใจของเขาก็ราวกับถูกกรีด ใบหน้าหล่อเหลาภายใต้หน้ากากนั้นเปลี่ยนเป็นสีดำดุจถ่าน เขากำหมัดแน่นจนเลือดไหลออกจากฝ่ามืออย่างไม่รู้ตัว

ชั่วขณะนั้น เขาเพียงปรารถนาให้ตนเองเป็นฝ่ายได้รับบาดเจ็บแทน นั่นเพราะเขาไม่อาจทนมองนางได้รับบาดเจ็บได้

ตึง!

หลิงเย่ทรุดเข่าลงกับพื้นอย่างแรง เขาสูดลมหายใจอย่างเหนื่อยหอบ ความเจ็บปวดจากร่างกายทำให้สีหน้าของเขาชวนขนลุก เขาพยายามลุกขึ้นยืนหากแต่ร่างกายไม่ยอมเชื่อฟัง เป็นผลให้เขาทรุดลงบนพื้นอีกครั้งหนึ่ง

“เจ้าพอใจหรือยัง?” มู่หรูเยว่ลุกขึ้นยืน สีหน้าของนางราบเรียบไร้อารมณ์ขณะที่เดินเข้าหาหลิงเย่ “ในเมื่อเจ้าโจมตีข้าจนพอใจแล้ว คราวนี้เป็นตาข้าบ้าง?”

นางค่อยๆยกมือขึ้น โครม! เปลวเพลิงสีแดงปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของนางพุ่งเข้าใส่หน้าอกของหลิงเย่อย่างแรง

ร่างของหลิงเย่กระเด็นออกไปกระแทกกับพื้น เขายกศีรษะขึ้นจ้องมองมู่หรูเยว่ด้วยสายตาอาฆาต “เป็นแผนการของเจ้าใช่หรือไม่? เจ้าจงใจให้ข้าใช้พลังปราณจนหมด?”

เมื่อผู้ฝึกวิทยายุทธ์ใช้พลังปราณจนหมดสิ้น พวกเขาก็ไม่ต่างกับลูกแกะรอให้เชือด

การฟื้นฟูพลังปราณนั้นมีด้วยกันสองวิธี วิธีแรกคือโคจรลมปราณ ส่วนอีกวิธีหนึ่งคือการกินยา น่าเสียดายที่ความสามารถในการปรุงยาของหลิงเย่นั้นไม่ยอดเยี่ยมเท่ามู่หรูเยว่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้วิธีที่สองได้ หากเขาต้องการฟื้นคืนพลังปราณอย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาหนึ่งก้านธูป

ระยะเวลาแค่หนึ่งก้านธูปก็เพียงพอให้มู่หรูเยว่ทำเรื่องต่างๆได้มากมาย

“เจ้าไม่ใช่อยากฆ่าข้าหรอกหรือ? เจ้าไม่ใช่บอกว่าข้าไม่คู่ควรกับเตาวิหคเพลิงหรอกหรือ? เจ้าไม่ใช่บอกว่ายังมีผู้คนอีกมากมายที่คู่ควรครอบครองเตาวิหคเพลิงยิ่งกว่าข้าหรอกหรือ?” มุมปากของมู่หรูเยว่ขยับขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มของนางเต็มไปด้วยความเยียบเย็น “และข้าก็บอกไปแล้วว่า ลำพังความสามารถของเจ้ายังไม่อาจฆ่าข้าได้”

นางยกกระบี่ขึ้น ในชั่วขณะที่ปลายกระบี่กำลังจะแทงใส่หลิงเย่นั้น เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความกราดเกรี้ยวก็ดันขึ้นด้านหลัง “หยุดมือ! นังเด็กหน้าเหม็น ผู้ใดอนุญาตให้เจ้าทำร้ายศิษย์ของข้า!”

ตูม!

พลังอันแข็งแกร่งพุ่งเข้าหามู่หรูเยว่อย่างรุนแรง มู่หรูเยว่รู้สึกลมหายใจของนางขาดห้วง ไม่สามารถขยับกายไปไหน ในชั่วขณะนั้นเอง แขนข้างหนึ่งยื่นออกมาจากด้านข้าง ดึงร่างของนางไปอยู่ในอ้อมกอด

“ก่อนหน้านี้ข้าเคารพการตัดสินใจของเจ้าโดยยอมให้เจ้าต่อสู้ด้วยตัวเอง นั่นเพราะเจ้ามั่นใจว่าสามารถรับมือกับเขาได้ แต่เจ้าในตอนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอาจารย์เขา ดังนั้น ครั้งนี้ให้ข้าจัดการเถอะ”

หัวใจของมู่หรูเยว่กระตุกเล็กน้อย หากนางไม่พูดอะไรออกมา นางรู้ขีดความสามารถของตัวเองดี เป็นดังที่เย่อู๋เฉินพูด เหตุผลที่เธอไม่ยอมให้เขายื่นมือเข้าช่วยในยามที่นางต่อสู้กับหลิงเย่นั่นเพราะนางมั่นใจว่าเขาไม่สามารถฆ่านางได้

แต่ผู้แข็งแกร่งที่ปรากฏตัวในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ใครที่นางสามารถต้านทานได้ด้วยความสามารถในตอนนี้ นางย่อมไม่รนหาที่ตายด้วยกายพยายามต่อสู้กับเขาเป็นแน่

เหยียนจิ้นหดร่างของเขา นัยน์ตาสีดำเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

เขาพลันรู้สึกว่าการมีอยู่ของตนนั้นไร้ความสำคัญอย่างสิ้นเชิง...

--------
ท่านผู้เฒ่าาา โถวว มาอยู่กับเก๊าก็ได้

ปล. โหลดเซฟเกมรอบที่ร้อย ตายซ้ำตายซ้อน ตายซ่อนเงื่อน ณ จุดนี้อยากมีทรูเหมือนนางเอกมาก ฮือออ
posted from Bloggeroid

17 comments:

  1. เหยียนจิ้นผู้ถูกลืม

    ReplyDelete
  2. ท่านผู้เฒ่าอย่าน้อยใจไปเลย ท่านยังมีแฟนคลับอยู่

    ReplyDelete
  3. ท่านอาจารย์อยู่ไหนนะ มาช่วยลูกศิษย์ด้วย

    ReplyDelete
  4. 5555ฮาเหยียนจิ้ง

    ReplyDelete
  5. ได้เวลาทำตัวเป็นพระเองซะที

    ReplyDelete
  6. ได้เวลาทำตัวเป็นพระเองซะที

    ReplyDelete
  7. ไรท์เติมทรูสิ 5555

    ReplyDelete
  8. ผู้เฒ่าโดนแย่งซีน

    ReplyDelete
  9. สงสารเหยียนจิ้ง55555 พ่อเอกออกโรงงง

    ReplyDelete
  10. โธ่ ท่านผู้เฒ่าบทออกมาน้อยนิดช่างน่าสงสาร แต่ออกมาทีไรเป็นที่จดจำทุกครั้งไป มีตัวละครมาเพิ่มอีกแว้ว มีอีกไม๊คะๆ(เยอะจริงจัง) ขอบคุณมากคะนะ

    ReplyDelete
  11. ทำไมผู้เฒ่าน่าสงสาร 55555

    ReplyDelete
  12. นั่นสิผู้เฒ่าทำอะไรได้บ้างเนี่ย

    ReplyDelete
    Replies
    1. ช่วยนางจากชายชุดแดงไง แต่ตอนนี้ต้องให้พระเอกโชว์ซะหน่อยบทหาย.....

      Delete
  13. จักการเลยอู๋เฉินน

    ReplyDelete
  14. เฉินจัดการเลย
    เย่วเอ๋อร์ต้องพักฟื้นร่างกายนะ

    ReplyDelete