Pages

Last Modified: Friday, January 6, 2017

หมอยาเจ้าเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 110

บทที่ 110 สหายเก่ามาเยือน ตอนที่6


“ไม่เป็นไรหากเจ้าจำข้าไม่ได้ในตอนนี้ วันหนึ่งเจ้าจะนึกออกเอง ข้ามีนามว่า ป๋ายเจ๋อ” ป๋ายเจ๋อเหลือบตามองมู่หรูเยว่ด้วยนัยน์ตาเศร้าสร้อย

นางยังคงจำไม่ได้...

จริงสินะ นางในตอนนี้นางจะจำเขาได้อย่างไร?

“ป๋ายเจ๋อ?” มู่หรูเยว่หัวใจสั่นไหว ชื่อนี้ช่างให้ความคุ้นเคยกับนางเหลือเกิน แต่นางยังไม่รู้ว่าเหตุใดจึงรู้สึกเช่นนั้น

ทันใดนั้นเอง ห้วงมิติถูกแทรกเข้ามา ในยามที่มู่หรูเยว่พยายามใช้สายตาจับสังเกต เงาร่างสีเงินก็ปรากฏสู่สายตา

ในยามที่เย่อู่เฉินได้เห็นมู่หรูเยว่เขาก็ถอนใจออกมา จากนั้นนัยน์ตาของเขาก็จับจ้องไปยังชายหนุ่มผมขาว นัยน์ตาสีเข้มดุจรัตติกาลของเขาฉายแววเย็นเยียบ พลางเอ่ย “เจ้าเป็นใคร? เหตุใดต้องพานางมาที่นี่ด้วย?”

ป๋ายเจ๋อจ้องมองนัยน์ตาเยียบเย็นภายใต้หน้ากากสีเงินอย่างตกตะลึง เขาคลี่ยิ้มฝืดเฝื่อน พลางเอ่ยเสียงเศร้า “ที่แท้พวกเจ้า... ยังคงอยู่ด้วยกัน”

มู่หรูเยว่ขมวดคิ้วหากันเล็กน้อย นางไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าป๋ายเจ๋อกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่

ประกายเย็นเยียบผุดวาบในดวงตาของเย่อู๋เฉิน เขาเคลื่อนกายอย่างรวดเร็วมาอยู่เบื้องหน้าของมู่หรูเยว่ ภายใต้หน้ากากสีเงินนั้น ใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มชั่วร้ายและเย็นชา

“ข้าไม่สนว่าเจ้าเป็นใคร แต่อย่าคิดจะทำร้ายนางแม้เพียงเส้นผม!”

น้ำเสียงของเขาทรงอำนาจ เขาไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าชายหนุ่มผู้มีบุคลิกโดดเด่นตรงหน้าเป็นใคร

ป๋ายเจ๋อเหลือบมองอีกฝ่ายก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังเด็กสาวที่ถูกปกป้องอยู่เบื้องหลัง นัยน์ตาของเขาฉายแววเศร้าสร้อย “ดูเหมือนว่าในชาตินี้เจ้าก็ยังคงอยู่กับเขา อย่างนี้ก็ดีแล้ว เขาสามารถปกป้องเจ้าได้ ในยามนี้ข้าไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้ ดังนั้นข้าไม่อาจช่วยเหลืออะไรเจ้าได้ แต่ต้องมีสักวันหนึ่งที่พวกเราจะได้พบกัน แต่เจ้าต้องระวังคนผู้หนึ่งเอาไว้ ความอิจฉาริษยาของคนผู้นั้นแรงกล้านัก นางย่อมไม่มีวันยอมให้พวกเจ้าทั้งสองได้อยู่ด้วยกัน”

เมื่อคำพูดจบลง ร่างของป๋ายเจ๋อก็ค่อยๆเลือนหายไปต่อหน้าพวกเขา ห้วงมิติราวกับถูกแยกเป็นสองส่วน พวกเขาไม่ทันได้ระวังตัวก็ร่วงลงมา....

เย่อู๋เฉินเคลื่อนกายอย่างว่องไวมาอยู่หน้ามู่หรูเยว่ ประคองร่างของนางเอาไว้อย่างมั่นคง ก่อนที่คนทั้งสองจะร่วงลงสู่พื้น

เมื่อพวกเขากลับมายังถนน ผู้คนที่เห็นมู่หรูเยว่และเย่อู๋เฉินต่างก็ตกตกลึงที่เห็นพวกเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งโดยที่พวกเขาร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เมื่อมู่หรูเยว่เหลือบตาขึ้นมองนัยน์ตาที่แฝงไปด้วยความกังวล หัวใจของนางก็สั่นสะท้านคราหนึ่ง นางขมวดคิ้ว เอ่ยถามด้วยเสียงเย็นชา “ท่านเป็นใคร?”

“ข้า...” นัยน์ตาของเย่อู๋เฉินเปล่งประกายวูบหนึ่ง ทันใดนั้น เขากลั้วหัวเราะออกมา รอยยิ้มของเขาภายใต้น่ากากสีเงินช่างดูสะกดสายตา มุมปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย “ข้า... ข้าเป็นคนที่ตกหลุมรักเจ้า”

มู่หรูเยว่ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา นางเพิ่งรู้ตัวว่าชายผู้นี้ยังกอดร่างของนางอยู่ นางขมวดคิ้วอีกครั้ง “ปล่อยข้า!”

ชายหนุ่มคลี่ยิ้มมุมปาก รอยยิ้มของเขาราวกับรอยยิ้มยั่วเย้าของปีศาจ รูปโฉมของเขาดูหล่อเหลาสะกดตาเป็นอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็ให้กลิ่นอายแห่งความอันตราย

“ไม่ปล่อย”

“เจ้าไม่ยอมปล่อยข้าจริงหรือ?” มู่หรูเยว่เลิกคิ้ว น้ำเสียงของนางแฝงด้วยความเย็นชาอีกหลายส่วน “ข้าให้โอกาสท่านอีกครั้งหนึ่ง ท่านจะปล่อยข้าหรือไม่!”

“ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร ข้าก็ไม่มีวันปล่อยเจ้าไป”

เย่อู๋เฉินกระชับร่างของเด็กสาวในอ้อมกอด มุมปากของเขายังคงประดับด้วยรอยยิ้ม ชาตินี้ชั้งชาติ เขาไม่มีทางปล่อยนางไป...

มู่หรูเยว่หรี่ตา ฉับพลันนางก็หัวเราะออกมารอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยกลิ่นอายของความอันตราย หลังจากนั้นนางก็ต่อยเข้าที่หน้าอกเย่อู๋เฉินอย่างรุนแรง
posted from Bloggeroid

28 comments:

  1. เห้ยแม่นาง ใจเย็นๆก๊อนนนน
    คนขี้อิจฉาคนนั่นคือใครนะ อยากรู้มากๆ

    ReplyDelete
  2. เดี๋ยวๆ พระเอกแค่ใส่หน้ากาก ก็จำไม่ได้แล้ว?

    ReplyDelete
  3. ชายแบ๊วโดนตื๊บแน่ๆ5555

    ReplyDelete
  4. ตัวร้ายที่สุดคือผู้หณิงหราาาาา โอ้วแม่เจ้า ระวังนางให้ดี โอ้วววว ใครฟร่ะะะ

    ReplyDelete
  5. ขอบคุณค่ะไรท์

    ReplyDelete
  6. น้องนางเอกหรอหรือใคร ป่ายเจ๋อจะสื่ออะไรค่ะพ่อคุณ

    ReplyDelete
  7. ป๋ายเจ๋อพูดอะไรรู้เรื่องหน่อยได้มั้ย... รีดงง
    //เรื่องนี้มีนางร้ายด้วยสินะ -0-

    ReplyDelete
  8. ตัวละครใหม่ป่าว? นาง คือใคร

    ReplyDelete
  9. ตื้บเลยๆๆๆ ตื้บ นังเเอ๊บเเบ๊วที หมั่นใส้มานาน

    ReplyDelete
  10. ขอบคุณคะ

    บอกให้ปล่อยไม่ปล่อยอยากเจ็บตัวใช่มั้ย!!

    ReplyDelete
  11. ชายผมขาวพระรองนี่เอง

    ReplyDelete
  12. นังขี้อิจฉานี่มันใครมีหลายคนเกิน ส่วนพวกแอ้บนะชกให้ตาเขียวเลยหมั่นไส้

    ReplyDelete
  13. โดนซะบ้างๆ 555+

    ReplyDelete
  14. ป่ายเจ๋อ เกิดกี่ชาติก็นก ชะตาพระรอง

    ReplyDelete
    Replies
    1. อ่านเม้นนี้แล้วแบบชีวิตพระรองนี่โคตรอาภัพ

      Delete
  15. ขอบคุณจ้า เข้ามาดูทุกสองชั่วโมงลุ้นตลอด

    ReplyDelete
    Replies
    1. จริงๆแปลไว้แล้ว แต่คนพรูฟกำลังเอนจอยอีทติ้งบุฟเฟต์กว่าฮีจะกลับมาเช็คให้คงเย็นๆน่ะค่ะ T^T

      Delete
    2. โอ้!!! ยังไงเราก็รอ รักเรื่องนี้ รักคนแปล

      Delete
  16. โอ้วว ขนาดข้ามภพข้ามชาติมาตามหานางเองช่างรักนางเอกเทพทรูของเราจริงๆท่านป๋ายเจ๋อ แต่เจ้าที่เค้าแรงอ่ะท่านต้องหลบไปก่อนนะ ตัวร้ายที่สุดเป็นผู้หญิงหรอ โถ้ววววว นึกออกอยู่ 3 นาง ถิงเอ๋อ อี้เสีย กะ เฟยเฟย มาดูว่านางไหนร้ายสุดกัน

    ReplyDelete
  17. โหดสุดในเรื่อง เทพทรูของเรา ใจเย็นก๊อนนนนนนน

    ReplyDelete
  18. หญิงขี้อิจฉาใช่ลูกน้องพระเอกป่ะคนนั้นน่ะ

    ReplyDelete
  19. มีปมลึกลับโผล่มาอีกแล้ว

    ReplyDelete
  20. ขอบคุณค่ะ รออ่านน้าาาา สู้ๆ

    ReplyDelete
  21. ขอบคุณค่ะ รออ่านน้าาาา สู้ๆ

    ReplyDelete
  22. ขอบคุณค่ะ ติดตามอ่านต่ออยู่เรื่อยๆค่ะ

    ReplyDelete
  23. ตัวร้ายที่สุดเป็นใคร เป็นห่วงอู๋เฉินกับเยว่เอ๋อร์มากๆ ป๋ายเจ๋อรีบออกมาช่วยด่วนเลย

    ReplyDelete
  24. เอาปมมาปล่อยให้ค้างกันอีกปม

    ReplyDelete
  25. เย่วน้อยยังคงจับเฉินไม่ได้ สู้ๆนะเฉิน

    ReplyDelete