Pages

Last Modified: Friday, November 11, 2016

หมอยาเจัาเสน่ห์: จอมใจราชาปีศาจ บทที่ 56-57

บทที่ 56 ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ ตอนที่7

หลังจบการประลอง เมื่อหลี่ลู่กลับถึงบ้านก็ถูกบิดาของเขาทุบตีอย่างหนัก อย่างไรก็ตามหลี่ลู่ยังคงยืนกรานหนักแน่นว่าบุรุษเมื่อลั่นวาจาออกไปแล้วย่อมต้องทำให้ได้ นั่นทำให้บิดาของเขาแทบจะเอาดาบไล่ฟันขาด้วยความโกรธจัด

ในท้ายที่สุดภรรยาของท่านแม่ทัพเมื่อทราบเรื่องก็เข้ามาห้ามปรามเอาไว้ พลางข่มขู่ท่านแม่ทัพว่าหากคิดจะทำร้ายลูกชายของนางอีกก็ให้ข้ามศพนางไปก่อน ท่านแม่ทัพผู้เกรงกลัวภรรยามีหรือจะกล้าฟันขาของหลี่ลู่? ดังนั้นจึงได้แต่ปล่อยให้หลี่ลู่ทำตามใจตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ใครจะคิดว่ามู่หรูเยว่กลับหายตัวไปหลังจากจบการประลอง? หลี่ลู่ใช้เส้นสายของตนส่งคนออกตามหานางจนทั่ว หากไม่เพราะมู่หรูเยว่ก้าวออกจากเรือนมู่ คนของเขาก็คงไม่มีสามารถตามหานางจนเจอ

"ข้าเกือบลืมไปแล้วเชียว..." มู่หรูเยว่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ยาว บิดหัวไหล่อย่างผ่อนคลาย "หลี่ลู่ ช่วยข้ารวบรวมจอมยุทธ์ซักจำนวนหนึ่ง"

"หือ?" หลี่ลู่กระพริบตา ก่อนจะเอ่ยถาม "ท่านจะรวบรวมจอมยุทธ์ไปทำไม?"

มู่หรูเยว่เหลือบตามองมาทางเขา "แน่นอนข้าย่อมต้องมีกองกำลังเป็นของตัวเอง มีหลายเรื่องที่ข้าไม่อาจจัดการได้ด้วยตัวคนเดียว หากต้องการเอาชีวิตรอด ข้าต้องมีกองกำลังที่แข็งแกร่งของตัวเอง"

เมื่อพูดถึงประโยคนั้น มู่หรูเยว่วางมือบนบ่าของหลี่ลู่ "ดังนั้น เรื่องนี้ยกเป็นหน้าที่เจ้า ข้าเชื่อว่าเจ้าทำได้"

ได้ยินมู่หรูเยว่พูดดังนั้น หลี่ลู่เกาหลังคอตัวเองอย่างขัดเขิน "นายหญิง ท่านเชื่อใจถ้าถึงเพียงนี้ ข้าย่อมไม่ทำให้ท่านผิดหวัง แค่รวบรวมจอมยุทธ์จำนวนหนึ่ง? ข้า หลี่ลู่ ย่อมมีวิธีจัดการเรื่องนั้น ภายในสามเดือน ข้ามั่นใจว่าสามารถรวบรวมจอมยุทธ์ได้จำนวนหนึ่ง แน่นอน หึหึ... นายหญิง ท่านต้องมีเงินมากพอที่จะเลี้ยงดูพวกเขา ให้พวกเขายอมรับใช้ท่านต่อไป"

"เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลไป" มู่หรูเยว่คลี่ยิ้ม "บอกต่อออกไปว่า ผู้ใดก็ตามที่ยอมรับใช้ข้าจะได้รับยาชำระไขกระดูก เรื่องนี้ต้องกระทำอย่างลับๆห้ามมิให้คนในวังล่วงรู้เป็นอันขาด"

หลี่ลู่นัยน์ตาเป็นประกาย ยาชำระไขกระดูกเป็นยาชั้นเลิศที่ใช้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับผู้ฝึกวิทยายุทธ์

"นายหญิง กองกำลังของเราควรเรียกว่าอะไร?"

"อืม?" มู่หรูเยว่เอามือลูบคาง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "เรียกว่า สำนักพิฆาตสวรรค์ ก็แล้วกัน"

สำนักพิฆาตสวรรค์ หมายความว่า ต่อให้สวรรค์คิดต่อต้านพวกเขา พวกเขาก็จะสังหารโดยไม่ละเว้น

"สำนักพิฆาตสวรรค์ ชื่อที่ดี! ฮ่าฮ่า! นายหญิง นับจากวันนี้พวกเราติดตามท่าน ผู้ใดคิดต่อต้านล้วนไม่ต่างกัน หากสวรรค์ไม่ยุติธรรม สังหารทิ้งเสียก็สิ้นเรื่อง!"

หลี่ลู่หัวเราะ เขายังไม่รู้ว่าการตัดสินใจวันนี้เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด กระทั่งอีกหลายปีให้หลังเขาก็ยังรู้สึกยินดีกับการตัดสินใจในครั้งนี้

สำนักพิฆาตสวรรค์...?

ตอนที่คนอื่นไม่ทันสังเกต เย่อู๋เฉินลอบหัวเราะออกมา ชื่อที่เผด็จการเช่นนี้ช่างเหมาะสมกับนางยิ่งนัก...

มู่หรูเยว่ไม่ได้คิดมากเรื่องชื่อสำนัก นางแค่รู้สึกว่าชื่อนี้สะท้อนความรู้สึกของนางมากที่สุดในชาติก่อน ท่านปู่ของนางฝ่าฝืนมติสวรรค์เพื่อรักษาชีวิตบิดาของนางเอาไว้ เป็นผลให้เขาต้องเสียชีวิตจากสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์

ในเมื่อสวรรค์แล้งน้ำใจเช่นนี้ สังหารทิ้งเสียก็สิ้นเรื่อง?

"หลี่ลู่ ในเมื่อเจ้าเป็นลูกน้องของข้า ข้าจะแนะนำให้เจ้ารู้จักกับใครบางคน" มู่หรูเยว่หันหน้าไปมองเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก่อนเอ่ยแนะนำด้วยรอยยิ้ม "นี่คือกุ่ยหวัง เย่อู๋เฉิน"

หลี่ลู่ตกใจจนแทบสะดุดขาตัวเองล้ม นัยน์ตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อ หลังจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่เปรียบของเย่อู๋เฉิน เขาหันกลับมามองมู่หรูเยว่พลางกลืนน้ำลายลงคอ"นายหญิง ท่านเข้าใจผิดหรือไม่? กุ่ยหวังมิได้มีหน้าตาอัปลักษณ์เหมือนภูติผีหรอกหรือ? เขาจะมีหน้าตาหล่อเหลาขนาดองค์ชายฮวายังเทียบไม่ได้เพียงเศษเสี้ยวได้อย่างไร?"

บทที่ 57 ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ ตอนที่8


เป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับเขาที่จะเชื่อว่าเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ท่าทางอ่อนต่อโลกผู้นี้จะเป็นคนเดียวกับ กุ่ยหวัง ที่ผู้คนต่างก็เล่าลือว่าหน้าตาอัปลักษณ์ไปได้ ให้ตายเถอะ... นี่มันคนละคนชัดๆ!

"ข้าจำเป็นต้องโกหกเจ้าด้วยหรือ?" มู่หรูเยว่ยักไหล่ พลางเอ่ย

"แต่ว่า..." หลี่ลู่สับสนไปครู่หนึ่ง เอ่ยพึมพำในคอ "ข่าวลือพวกนั้นมาจากวังหลวง ข้าจึงคิดว่านั่นเป็นเรื่องจริง"

"วังหลวง?" มู่หรูเยว่หรี่ตา ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่ต้องสืบหาต้นตอของข่าวลือเสียแล้ว "พักเรื่องข่าวลือเอาไว้ก่อน หลี่ลู่ ภายในสามเดือนเจ้าสามารถรวบรวมจอมยุทธ์ได้เท่าไหร่?"

"หากใช้ยาชำระไขกระดูกเป็นของตอบแทน ข้าสามารถช่วยท่านรวบรวมจอมยุทธ์ขั้นห้าถึงขั้นแปดได้ประมาณหนึ่งร้อยคน หากต้องการจอมยุทธ์ที่เหนือกว่าขั้นแปด ยาชำระไขกระดูกยังไม่ใช่สิ่งที่น่าดึงดูดเท่าไหร่นัก"

"ตกลง ข้าให้เวลาเจ้าสามเดือน"

ภายในสามเดือน นางต้องพยายามเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองให้มากที่สุด

ตอนที่หลี่ลู่กำลังจะจากไป คนของตระกูลมู่ก็เดินทางมาถึงพอดี...

มู่อี้เสี่ยเลื่อนสายตามองเย่อู๋เฉินที่ยืนดูข้างกายมู่หรูเยว่ สายตาของนางราวกับต้องมนต์สะกดจากรูปลักษณ์อันหล่อเหลาของเขา ไม่อาจเลื่อนสายตาไปทางอื่น

เด็กหนุ่มมีผมสีดำดุจหมึก ผิวกายของเขาขาวจัดราวกับโปร่งแสง นัยน์ตาใสกระจ่างที่ดูไม่รู้เรื่องราว อีกทั้งยังมีริมฝีปากหยักโค้งได้รูป...

สายตาของเด็กหนุ่มที่เต็มไปด้วยความไว้วางใจจับจ้องอยู่ที่มู่หรูเยว่ตลอดเวลา ราวกับว่าเขามีคนข้างๆเพียงผู้เดียวอยู่ในสายตา

มู่อี้เสี่ยกำหมัดแน่นจนปลายเล็บเปลี่ยนเป็นสีขาวซีดด้วยความอิจฉา ภาพความสนิทสนมตรงหน้าทิ่มแทงสายตาของนาง เสียจนนางนึกอยากจะฆ่ามู่หรูเยว่ให้ตายแล้วเข้าไปอยู่แทนที่

"คุณชาย ท่านเป็นใครกัน? เห็นใดจึงอยู่กับพี่ใหญ่ของข้า?" มู่อี้เสี่ยขบกรามแน่น นางใช้สายตากราดเกรี้ยวจ้องมองมู่หรูเยว่และเย่อู๋เฉิน เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว

เย่อู๋เฉินเหลือบตามองด้วยสายตาขลาดกลัว เอ่ยถาม "ชายา หญิงบ้าผู้นี้น่ากลัวยิ่งนัก ท่านไล่นางออกไปได้หรือไม่?"

หญิงบ้า? ใบหน้างามของมู่อี้เสี่ยเปลี่ยนกะทันหัน หากไม่เพราะมู่ชิงส่งสายตาเป็นเชิงห้ามปรามนางเอาไว้ นางคงก้าวไปแย่งชิงเด็กหนุ่มผู้นั้นมาอยู่เคียงข้างนาง

"คุณชาย ข้าไม่ใช่หญิงบ้าสักหน่อย คนที่อยู่ข้างท่านต่างหากที่เป็น!"

"เสี่ยเอ๋อร์!" มู่ชิงจ้องมองนาง หากเขารู้ว่านางจะทำตัวไร้มารยาทเช่นนี้ เขาย่อมไม่มีทางยอมให้นางตามมาด้วย สุดท้ายแล้วจุดประสงค์ที่เขาเดินทางมาวันนี้ก็เพื่อเกลี้ยกล่อมให้มู่หรูเยว่กลับบ้าน

นัยน์ตาของมู่อี้เสี่ยเต็มไปด้วยความโกรธแค้น นางไม่พูดอะไรต่อเพียงแค่จ้องมองมู่หรูเยว่ด้วยความอิจฉา

"ชายาของข้าเป็นคนดี ไม่มีทางเป็นหญิงบ้าแน่นอน!" เย่อู๋เฉินหน้าแดงก่ำ นัยน์ตาใสกระจ่างของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ "หากเจ้ารังแกชายาของข้าอีก ข้าจะฆ่าเจ้า!"

มู่หรูเยว่จ้องมองเย่อู๋เฉินพลันตกตะลึงไปชั่วขณะ สายตาของเขาแผ่รังสีฆ่าฟัน นางเอ่ยอย่างแปลกใจ "อู๋เฉิน?"

ในความคิดของนางนั้นเย่อู๋เฉินเป็นคนที่มีจิตใจสะอาดและบริสุทธิ์ราวกับเด็กน้อย ใครจะคิดว่าเขาสามารถแผ่รังสีฆ่าฟันเช่นนี้ออกมาได้?

"เสด็จพ่อเคยกล่าวว่าสุภาพบุรุษต้องปกป้องภรรยาของตน ข้าเป็นบุรุษ ใครก็ตามที่รังแกชายาของข้า ข้าจะฆ่านาง ข้าจะฆ่านางให้ได้!" เย่อู๋เฉินจ้องมองมู่อี้เสี่ย ตะโกนอย่างโกรธจัด

หากเป็นผู้อื่นพูดวาจาเช่นนี้ออกมามู่หรูเยว่คงไม่มีทางเชื่อ แต่เมื่อเป็นเย่อู๋เฉินนางกลับเชื่อเขาแม้จะรู้ว่าเขาไม่อาจทำให้สำเร็จได้ก็ตาม

ความรู้สึกบางอย่างเบ่งบานในจิตใจของนางโดยไม่ทันรู้ตัว..

"อู๋เฉิน อย่าปล่อยให้มือคู่นั้นของเจ้าเปื้อนเลือด" มู่หรูเยว่กุมมือของเขา เอ่ยด้วยรอยยิ้ม "เรื่องฆ่าคนปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้า บนโลกใบนี้มี้เพียงเจ้าคนเดียวที่สะอาดบริสุทธิ์ ข้าจะไม่ยอมให้มือเจ้าเปื้อนเลือดพวกนั้นเด็ดขาด"

---
อัพเดตทีมอเวนเจอร์ (ใช่หราาาา)
#นางเอกสายเทพทรู
#องค์ชายสายแอ๊บ
#ข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์
#ท่านอาจารย์สายเปย์
#ท่านผู้เฒ่าสัตว์อสูร

ปล. ยังไม่ชินกับวิธีสะกดใช่แบบใหม่ใช่มั๊ยคะ เก๊าก็ไม่ชิน เอิ๊ววววว
ปล2. ถ้าช่วงบ่ายว่างอาจจะลงเพิ่มอีกตอน แต่วันเสาร์ไม่โพสนะคะ ติดภารกิจตากล้องจำเป็นงานซ้อมรับปริญญา ยังไงก็ขอแสดงความยินดีกับว่าที่บัณฑิตในปีนี้ทุกท่านด้วยค่ะ♡
posted from Bloggeroid

9 comments:

  1. #พระเอกแอ๊บแบ๊ว#ท่านอาจารย์สายเปย์ ขอบคุณค่ะ

    ReplyDelete
  2. แอบโดเนทให้นางเอก 5555

    ชอบพระเอกแนวนี้!! สาบแอ๊บแต่แอบร้าย!!

    ชอบพระนางคู่นี้ ดูที่นางพูดสิอร๊ายยยย ฟิน

    ReplyDelete
  3. จะว่าไปอู่เฉินก็เรียกชายาๆไปไม่รู้กี่รอบแล้วทำไมยังไม่มีใครเอะใจว่าคือกุ่ยหวัง

    ReplyDelete
  4. อารมณ์ประมาณฮีจงใจใช้คำที่ฟังสองแง่สองง่ามมาเรียกน่ะค่ะ ในเรื่องฮีใช้คำว่า niang zi ซึ่งสามารถใช้เรียกผู้หญิงก็ได้ หรือจะสื่อว่าเรียกภรรเมียตัวเองก็ได้ ขึ้นอยู่กับสถาณการณ์ คนเลยเข้าใจผิดประมาณนั้นอ่ะค่ะ งงแน่เบยฮ่าๆ

    http://dictionary.pinpinchinese.com/definitions/s/娘子-niangzi

    ยกตย.คล้ายๆในภาษาไทย เวลาที่ลูกสาวพาแฟนมาแนะนำตัวกับที่บ้านก็บอกว่าเป็นเพื่อนไว้ก่อน คุณพ่อคุณแม่แค่สบตาก็รู้กันแหละว่าไม่ใช่ เวลาเขาจะเอ่ยถึงก็จะอ้อมๆแอ้มๆ ไม่พาเพื่อนมากินข้าวบ้างหรอ (ตย.ไม่สื่อเลย โดนตบ)

    ReplyDelete
    Replies
    1. อ๋ออออ แบบนี้นี่เอง 555+

      Delete
  5. 55555....พระเอกนี่แหละตัวร้ายยยยยย

    ReplyDelete
  6. ท่านอาจารย์สายเปย์ ลูกศิษย์ข้าใครอย่าแตะ
    พระเอกสายแอ๊บนี่คือใช่ค่ะ แอ๊บเนียนแอบได้โล่

    ReplyDelete
  7. สัตอสูรผู้ใร้บท

    ReplyDelete
  8. ฮ่า ฮ่า ชีวิตดี๊ดีอ่ะ หนูเยว่

    ReplyDelete